Pauline Trum
Mijn reis naar het therapeutisch werk is er één van vallen, opstaan en steeds dichter bij mezelf komen. Een reis waarin zowel mijn persoonlijke ervaringen als mijn professionele achtergrond mij gevormd hebben tot de vrouw en de therapeut die ik nu ben.
Ik groeide op in een onveilige omgeving, met veel ruzies, alcoholproblematiek, misbruik en weinig ruimte om echt kind te zijn. Die ervaringen lieten hun sporen na – in mijn lichaam, mijn zenuwstelsel, en mijn gevoel van veiligheid in de wereld. Op school functioneerde ik, maar vaak op pure wilskracht. En dat bleef ik jaren doen: vechten, volhouden, doorgaan.
Na mijn studie Bouwkunde en een managementopleiding werkte ik als projectleider in de bouwsector en bij grote organisaties als SNS Bank, Interpolis en Rabobank. Aan de buitenkant leek alles op orde, maar vanbinnen groeide de onvrede. Mijn lichaam begon steeds duidelijker signalen te geven. Spierreuma, chronische pijn, uitputting – het werd steeds moeilijker om te negeren wat mijn lijf allang wist: dit pad is niet het jouwe.
Het werd een kantelpunt. Mijn lichaam zette me stil. Mijn hoofd wilde nog van alles, maar mijn systeem kon niet meer. En dat bleek achteraf het grootste cadeau.
In die stilte begon mijn weg terug – naar mezelf.
Ik dook in de wereld van psychologie, trauma, rouw, verlies en het zenuwstelsel. Daarbij ontdekte ik de kracht van de polyvagaal theorie – een wetenschappelijke benadering die uitlegt hoe ons zenuwstelsel reageert op stress, gevaar en veiligheid. Ik leerde dat trauma zich niet alleen in je hoofd, maar vooral in je lichaam nestelt. Hoe automatische overlevingsreacties – zoals vechten, vluchten of bevriezen – ons gedrag bepalen. En hoe echte heling pas mogelijk wordt als je je lichaam opnieuw leert voelen, kalmeren en veiligheid ervaart. Niet alleen met je hoofd, maar van binnenuit.
Ik ken het verlies. Het verlies van dierbaren. Het verlies van mijn zoon Rik. Het verlies van het kind dat ik niet mocht zijn. Maar ik ken ook het herstel. De kracht van ademruimte. Van echt voelen. Van opnieuw thuiskomen in jezelf.
Vandaag begeleid ik anderen in dat proces. Lichaamsgericht, met aandacht, helderheid en diepe rust. Voor wie vastloopt in stress, trauma of verlies. Voor wie niet meer alleen wil overleven, maar wil léven.
Want ik weet waar jij staat.
En daarom ben ik er.
Voor jou.
