Adem en trauma zijn aan elkaar gekoppeld
Door Pauline Trum – www.mind-control.nl
Adem en trauma zijn met elkaar verbonden
We zeggen het niet voor niets:
“Mijn adem stokte.”
“Even op adem komen.”
“De langste adem hebben.”
Ademhaling en trauma zijn onlosmakelijk met elkaar verbonden.
Wanneer je iets ingrijpends meemaakt, bevriest je adem. En met die adem, bevriest ook je lijf. Die bevriezing zorgt voor verkramping. Voor opgeslagen spanning. En dat kan zich diep in je lichaam nestelen.
Je brein doet dit niet om je te pesten. Het is een beschermingsmechanisme – bedoeld om je te helpen overleven in onveilige situaties. Alleen vergeten we vaak om het daarna weer los te laten.
Dieren doen dit beter.
Na een schrikmoment schudden ze letterlijk de stress van zich af.
Wij mensen? Wij slaan het op.
En bij iedere nieuwe stressvolle situatie komt er een ‘laagje’ bij.
Alsof je lichaam een toren van Lego-blokjes wordt. Steeds stijver. Steeds voller. Tot je lijf niet meer weet hoe het moet ontspannen.
Je ademhaling wordt korter. Oppervlakkiger. Je spieren verkrampen. Je brein blijft alert. En voor je het weet leeft je systeem in een constante staat van paraatheid.
Ademhaling is leven.
En via de adem kunnen we de deur weer openen naar rust en herstel.
Een eenvoudige ademhalingsoefening die je kunt proberen is de blokademhaling:
- Adem 4 tellen in
- Houd je adem 4 tellen vast
- Adem 4 tellen uit
- Houd je adem 4 tellen vast
Herhaal dit enkele minuten, op een rustige en gecontroleerde manier.
Het helpt om spanning los te laten en je zenuwstelsel te kalmeren.
Wil je meer leren over lichaamsgericht werken en de rol van adem bij trauma?
In mijn praktijk help ik je graag om weer in contact te komen met je lichaam én met je adem.
Met aandacht,
Pauline Trum
Trauma therapeut – www.mind-control.nl
